Slobodan Bodo Kovačević, rođen je 29. decembra 1946. godine u Sarajevu. Prve muzičke korake počeo kao srednjoškolac na audiciji kod Kornelija Kovača, i to kao - pjevač. Tek kad je počeo pohađati časove gitare kod profesora Mila Praljka, otkriven je njegov pravi talent. Osnovao je grupu Lutalice 1963. godine, a u Indexe je prešao u ljeto 1965. godine, odakle je ubrzo u grupu doveo i Fadila Redžića.
Potpisao je autorstvo ili koautorstvo gotovo svih pjesama Indexa, no zlatnim slovima ipak ostaje nekoliko njegovih iznimnih kreacija.
Pjesma Plima na tekst Davorina Popovića je remek-djelo, ne samo u vremenu u kojem je nastala (1968) već i za cjelokupnu historiju bh. muzike, a bila je prva jugoslavenska numera koja se vrtjela na tadašnjem popularnom Radiju Luksemburg. U antologiju je ušla i rock poema koja je uslijedila - Negdje na kraju u zatišju snimljenu 1969. godine, na tekst Želimira Altarca Čička. Bodo će ostati upisan kao autor konceptualnog albuma Modra Rijeka, objavljenog 1978, čiji je literarni predložak bila zbirka pjesama Maka Dizdara.
Zajedno s ostalim članovima grupe, godine 1978. dobio je Šestoaprilsku nagradu Grada Sarajeva, a iste godine i nagradu JRT (Jugoslavenska radio-televizija) za Modru rijeku, koja je proglašena albumom godine u Jugoslaviji. Godine 2004. nagrađen je nagradom Davorin za najboljeg instrumentalistu godine u Bosni i Hercegovini.
Slobodan Kovačević preminuo je 22. marta 2004. u 57. godini, a sahranjen je u Aleji velikana na sarajevskom grublju Bare.